G'oliblar Qonuni APP
ашни истасанг, оқ
ай ашни ошла.
арк .
БОШИ
из ўзингизни юқорироқ натижаларга ишишга лойиқ
еб исоблайсизми? изнинг орзуингиз ор, екин и
ажбуриятлар а кундалик юмушларга ўралашиб,
арсадан афсалангиз ир анми?
ейннинг таъкидлашича, ар бир болада аҳо
ирин аркан. а, ар биримизда голиб бўлишга имконият
а ор.
алким сиз, ен бир неча йил бошимдан азган
арсаларни андирсиз. анда ен «йўл сатувчи
елгилар» — аётда ўз ўрнимни эгаллашда ёрдам берадиган
аслаҳатларни излаш илан анд им.
аммаси стозимга қарата: «сиздек омадга ишиш учун
ор нарсамни қурбон қилишга тайёрман», еганимдан сўнг
ошланди. са ишонқирамай бошини чайқаган и: «Менинг
а ишончим комил эмас, аноб ефер».
ен унга ақсадларим жиддий эканини айтдим, еди:
«Унда имга афтасига уч арта иш учун келинг.
итганингизни иб олинг, сизга има десам шуни илинг».
алига мен им учун муваффақият а бахт
ормуласини топишга ҳаракат қилдим, екин бундай формула
авжуд ас, албатта.
а мен устозимдан олдимдаги аммоларни ҳал
ишда ам сўрадим. екин ан арсам ади. ен
илан бирга қийин вазиятларни аҳлил қилиш ўрнига устозим
олиблар онунини ира етди. алига енга
арсиз кўринган гаплар, алал-оқибат оҳиёна
сатмалар иб иқди. ен и аммоларимни ал
ишнигина ас, келажакда асқотадиган билимларга ам а
им.
атта, ҳозир ам муаммоларга дуч келаман, лекин оим
имга ўзим савол бераман: «Бу хусусда устозим нима деган
ар и?» ир мен ҳанузгача унинг овозини эшитаман,
сиймосини аман, ададини сезаман.


