Conway's Game of Life

Gra w życie (przykład automatu komórkowego) rozgrywana jest na nieskończonej dwuwymiarowej prostokątnej siatce komórek. Każda komórka może być żywa lub martwa. Status każdej komórki zmienia się w każdej turze gry (nazywanej również generacją) w zależności od statusów 8 sąsiadów tej komórki. Sąsiadami komórki są komórki, które dotykają tej komórki, poziomo, pionowo lub po skosie.

Początkowy wzór to pierwsza generacja. Druga generacja ewoluuje od jednoczesnego stosowania reguł do każdej komórki na planszy gry, tj. narodziny i zgony następują jednocześnie. Następnie reguły są iteracyjnie stosowane w celu tworzenia przyszłych generacji. Dla każdej generacji gry status komórki w następnej generacji jest określany przez zestaw reguł. Te proste zasady są następujące:

Jeśli komórka jest żywa, to pozostaje żywa, jeśli ma 2 lub 3 żywych sąsiadów

Jeśli komórka jest martwa, to ożywa tylko w przypadku, gdy ma 3 żywych sąsiadów
Oczywiście istnieje tyle samo wariantów tych zasad, ile różnych kombinacji liczb, których można użyć do określenia, kiedy komórki żyją, a kiedy umierają. Conway wypróbował wiele z tych różnych wariantów, zanim zdecydował się na te konkretne zasady. Niektóre z tych wariantów powodują szybkie wymieranie populacji, a inne rozszerzają się bez ograniczeń, wypełniając cały wszechświat lub jego dużą część. Powyższe zasady są bardzo bliskie granicy między tymi dwoma obszarami zasad i wiedząc, co wiemy o innych układach chaotycznych, można by się spodziewać, że najbardziej złożone i interesujące wzorce znajdą się na tej granicy, gdzie przeciwstawne siły niekontrolowanej ekspansji i śmierci ostrożnie się równoważą.